Czerwone korale i nie tylko

Kaliny to jedne z moich ulubionych krzewów. Chyba każdy kojarzy białe kule na dużych krzewach przy niemal każdym wiejskim domu. To bardzo popularna u nas kalina koralowa ‘Roseum’ odmiana o kwiatach płonnych nie zawiązujących owoców.

Krzew ten rozrasta się znacznie i nie bardzo nadaje się do współczesnych małych ogrodów przydomowych. Chociaż miłośnicy tej kaliny na pewno znajdą dla niej miejsce, pod warunkiem że ich ogród będzie odpowiednio duży.

W Polsce w warunkach naturalnych występują dwa gatunki kalin: kalina koralowa łac. Viburnum opulus i kalina hordowina łac. Viburnum lantana. Oba gatunki nadają się do założeń naturalistycznych. Różnią się zasadniczo kształtem i fakturą liści, formą wzrostu, wyglądem kwiatów i owoców. Kalinę koralową kojarzymy z „czerwonymi koralami” owocami, które pozostają na krzewie aż do wiosny. Owoce kaliny hordowiny w miarę dojrzewania z czerwonych zmieniają barwę na czarne.

Dla właścicieli małych ogrodów ze względu na walory dekoracyjne polecam:

- kalinę koralową ‘Compacta’,

- kalinę koreańską,

- kalinę angielską,

- kalinę japońską.

Kalina koralowa (łac. Viburnum opulus) ‘Compactum’ to odmiana znakomicie nadająca się do małych ogrodów. Ma urok leśnej kaliny ze śnieżnobiałą koroną kwiatów płonnych w kwiatostanie i czerwonymi owocami „koralami” pozostającymi na krzewie od jesieni przez całą zimę aż do wiosny. Krzew dorasta do maksymalnie 2 m wysokości i szerokości. Jesienią ulistnienie przybiera pomarańczowoczerwoną barwę.

Kalina koralowa Viburnum opulus 'Compactum' źródło: http://web03.bruns.de

Kalina koreańska (łac. Viburnum carlesii) to wyjątkowy krzew, który powinien znaleźć się w pobliżu każdego tarasu, kącika wypoczynkowego w ogrodzie a nawet w pojemniku na dużym balkonie. Roślina osiąga 1-1,5 m wysokości i szerokości a jej głównym walorem są niezwykle pachnące kwiaty zebrane w kuliste różowobiałe kwiatostany. Po okresie kwitnienia roślina nadal pozostaje dekoracyjna dzięki błyszczącym ciemnozielonym liściom.

Kalina koreańska Viburnum carlesii źródło: http://www.missouribotanicalgarden.org

Kalina angielska (łac. Viburnum x carcephalum) powstała w Wielkiej Brytanii ze skrzyżowania Viburnum carlesii i V. macrocephala (ang. Chinese snowball viburnum). Rośnie wyżej i szerzej niż kalina koreańska, bo do 2-2,5 m. Mam wrażenie, że kwiatostany też ma większe, jednak zapach jest równie zniewalający.

Kalina angielska Viburnum x carcephalum fot. Hanna Fleszar

Kalina japońska forma płodna (łac. Viburnum plicatum f. tomentosum) ma charakterystycznie ułożone kwiatostany, które wyrastają z kątów liści na całej długości gałęzi. Moim zdaniem bardzo dekoracyjna. Dodatkowym atutem jest jesienne zabarwienie liści: fioletowopurpurowe.

Kalina japońska forma płodna Viburnum plicatum f. tomentosum fot. Hanna Fleszar

Wszystkie kaliny lubią żyzne podłoże, stanowisko półcieniste, chociaż u mnie rosną w pełnym słońcu i dzięki temu obficiej kwitną, jednak muszę pamiętać o podlewaniu w największe upały (wieczorem).